Onze jobstudente (FMDO vzw) woont een iftar bij in Brussel en neemt je mee op pad.

Eind maart vatte de ramadan aan voor moslims over heel de wereld. Ze vasten tussen zonsopgang- en ondergang en na het zonsondergangsgebed verzamelen ze zich in hun huizen of moskeeën om hun vasten te verbreken met de maaltijd ifṭār waarop ik ben uitgenodigd.
Wanneer ik richting het Lokaal Dienstencentrum Miro wandel, zie ik vanop een afstand door de grote ramen een prachtig tafereel. De avond is diepblauw, maar door die ramen schijnt een warme gloed. Ik zie lachende mensen die in gesprek zijn met elkaar. Hier en daar geven ze elkaar een schouderklopje en barst iemand in lachen uit. Ik ben nog niet binnen, maar ik krijg nu al een warm gevoel. De gezelligheid roept me.

Eenmaal binnen ontmoet ik Fatima en Emine van FMDO vzw, de gastvrouwen van deze avond die buddy’s en nieuwkomers van het project CoNnect uitgenodigd hebben. Ze zijn innemend met donkere ogen en mooie hoofddoeken stijlvol ombonden. Er straalt iets dromerigs af van hun rustige manier van doen. “Je hebt het concertje gemist, maar je bent net op tijd voor het eten”, lacht Fatima. Ik lach mee en ze neemt mijn arm. “Kom”, zegt ze.

We maken een rondje door de zaal om mijn naamkaartje te zoeken. Uiteindelijk vinden we mijn stoel en kaartje, waar mijn naam in sierlijke, gouden letters op geschreven is. Ik weet dat het breken van de iftar begint met dadels, zoals de gewoonte was van Mohammed (of soms ook abrikozen en water of zoete melk). Het verheugt me wanneer ik op de tafels kleine kaarsjes zie branden met daarnaast kommetjes vol dadels. Het is een detail, maar het zorgt voor een authentieke sfeer. De zon gaat onder en de avondmaaltijd gaat van start. Iedereen schept zijn borden vol aan de lange tafel.

Aroma’s en specerijen nemen je mee op wereldreis

Ik treuzel met mijn bord in mijn handen want ik weet niet waar ik moet kijken. Het ene huisbereide gerecht volgt op het andere. Gerechten met specerijen van verre landen en aroma’s van oude tradities. De kleuren springen in het oog: vrolijk gele rijst hier, aanlokkelijke oranje zoete aardappelpuree daar. Maar ook heerlijke yoghurt die naar je straalt. Het is een waar festijn.

Ik schep een mix van gerechten op mijn bord en schuif aan bij mijn toegewezen tafel. Voor mij zit een aangename man: Bassam. Al snel zijn we verwikkeld in een gesprek. We spreken over van alles en nog wat, over filosofie, over het leven. Ondertussen lopen de jonge kinderen om ons heen in een zelf verzonnen spel en krijsen ze van plezier. Ik glimlach. Jong zijn zal altijd jong zijn, of dat nu in België is of in Jordanië. De ouders praten gemoedelijk met elkaar en genieten van het eten. Het is verrukkelijk. Ik kan me niet beheersen en sta op voor een tweede gang. Ik moet stiekem lachen wanneer ik zie dat iedereen bij haalt.

In de rij ontmoet ik een jonge, energieke man. Zijn naam is Mohamed Abdikarim Jamma. Hij is goedlachs en stelt me meteen op mijn gemak. Al snel vraag ik wat de ramadan voor hem betekent. “Wel”, zegt hij en steekt van wal. “Ramadan is de negende maand van het Islamitische jaar. Het is een plechtige, maar ook gezellige tijd. We herdenken dat Mohammed, de laatste profeet van de moslims, zijn eerste boodschap van God ontving. En alles wat God hem vertelde, is opgeschreven in de koran”, hij glimlacht breed.

Iedereen kan meedoen

Ik ga er dieper op in. Hoe ga je om met het vasten? Valt het je zwaar? Hij zucht. “Vasten is moeilijk in de eerste week, maar dan word je het gewoon. Ik vast al vanaf mijn dertiende en elke ramadan krijg ik meer energie. Ik geniet van deze speciale maand. Ik lees de koran, ik bid meer en ik voel dat ik dichter bij Allah kom.” Ik vraag hem naar zijn minst favoriete deel van deze maand. “Ik stop met muziek te luisteren,” lacht hij. Als laatste vraag ik hem welk advies of welke boodschap hij heeft voor andere mensen over de ramadan of het vasten. Een bedachtzame uitdrukking trekt over zijn gezicht.

“De ramadan is niet alleen voor moslims. Iedereen kan meedoen. Het is heel gezond om te vasten. Er zijn veel studies over gedaan die laten zien dat het goed is voor ons lichaam. Ik raad iedereen aan om de ramadan minsten één keer mee te doen.”

Mooie mensen zijn mooie mensen

Tegen dan staan we aan het einde van het buffet. Ik dank hem voor zijn tijd en onze wegen splitsen zich, terug naar onze plaats aan verschillende tafels. Terwijl ik neerzit en mijn gesprek met Bassam herneem, kijk ik naar Muhammed aan de andere kant van de kamer. Hij legt joviaal iets uit met een glinstering in zijn ogen. En ik denk, we mogen dan van verschillende achtergronden komen, maar hoe mooi is het dat we in dezelfde kamer samen lachen en hetzelfde smakelijke eten mogen delen. Goed eten is goed eten en mooie mensen zijn mooie mensen, waar ook ter wereld.

Wil je ook een iftar maaltijd in jouw buurt bijwonen? Hier heb je alle info.

Geschreven door Roos, jobstudente FMDO vzw.