Diversiteit in België na WOII

De samenleving wordt alsmaar diverser. Na de Tweede Wereldoorlog zagen we in België een toename van arbeidsmigratie uit specifieke landen. De Belgische staat rekruteerde actief om de openstaande vacatures in te vullen die niemand wilde doen. Vaak ging het om jobs in de mijnen.  België kende vooral arbeidsmigratie uit Italië, Griekenland, Spanje, Marokko en Turkije. Het aantal verschillende culturen in België was dus relatief beperkt.

Diversiteit vandaag

Vandaag zien we iets helemaal anders. Culturen uit alle hoeken van de wereld vinden hun weg in België. Terwijl we vroeger te maken hadden met diversiteit, spreekt Dirk Geldof in zijn gelijknamig boek over superdiversiteit. Die superdiversiteit betekent dat er vandaag in sommige steden  mensen met migratieachtergrond de meerderheid vormen. Dat is in Brussel het geval, en voor Antwerpen wordt voorspeld dat er binnen een aantal jaar een gelijkaardige situatie zal zijn. 

Superdiversiteit zegt niet alleen iets over het aantal mensen met migratieachtergrond, maar ook dat die mensen allemaal een verschillende achtergrond hebben. Ze komen niet langer uit enkele landen, maar uit verschillende landen over de hele wereld.

Samengevat: 

Superdiversiteit beschrijft de toename van het aantal mensen met migratieachtergrond, en de toename in het aantal verschillende culturen binnen die groep. Het zegt iets over hoe migratie onze samenleving verandert.

Superdiversiteit: een meerwaarde

Superdiversiteit kun je moeilijk in vraag stellen. Het is er gewoon. Bij FMDO geloven we dat die verschillende culturele achtergronden een absolute meerwaarde zijn. Superdiversiteit brengt nieuwe kansen met zich mee. In contact komen met een andere cultuur, helpt je om je eigen cultuur beter te begrijpen. Het brengt nieuwe ideeën, nieuwe smaken en een rijkdom aan verhalen met zich mee.